het is waar..
gistere heb ik de bevestiging van mijn arts gekregen dat mijn baby een huilbaby is. ik had dit vermoeden al een tijdje maar niemand geloofde me of zeiden ach huilen hoort erbij. maar ik dacht altijd toch niet zoveel?? we raken gewoon op van het troosten en knuffellen, niks helpt. hij kan wel uuren doorgaan en dan zit je met je handen in het haar? wat nu? hij moet zichzelf inslaap huilen want wij krijgen hem niet inslaap, hoeveel we ook doen en proberen te troosten. ik vind het zo zielig voor mijn kleine ventje! ik kan er zelf wel om janken. ook omdat ik gewoon op raak ik voel me ook best in de steek gelaten door mijn vriend. hij kan er absoluut niet tegen als damien begint te huilen hij begint dat zelf ook helemaal te stressen en te schelden:S ik zit dus afentoe met 2 baby's. ik kan hem wel begrijpen dat hij het moeilijk vind maar hij zal ook moeten leren er voor damien te zijn als hij zich niet lekker in zn velletje zit, en ik even rust nodig heb. afentoe probeerd hij het ook echt om hem te troosten en dan denk ik ach wat lief! maar geef nou niet zo snel op en heb geduld hij voelt ook alle stress die jij ervan krijgt, en dat zorgt voor nog meer stress. dus vaak neem ik het maar op me want ik kan gelukkig heel rustig eronder blijven ik leef echt met me knullie mee. al moet ik eerlijk zeggen dat ook ik soms er n btje stressig van wordt.. ik voel me alsof ik alles alleen moet doen mijn vriend is nooit thuis, dus ik zorg voor damien en het huishouden en daarna komt ook nog bij dat ik straks weer moet gaan werken. waar ik heel veel zin weer in had, maar nu tegelijk ook weer niet want ik kan damien zo echt niet bij mijn schoonmoeder achter laten. dat is voor beiden niet leuk.
we zitten er serieus over na te denken on damien naar een osteopaat te laten gaan of fysiotherapeut, ik kan hem zo niet langer door laten lopen. er is echt iets aan de hand! maar wat? wij komen er niet meer in uit. dus mischien bied het zeker een uitkomst. het is te proberen waard denk ik. al is t baalen dat het zoveel geld kost:( maar als mijn ventje zich daardoor beter van in zn vel gaat zitten heb ik het zeker ervoor over.
nou meiden bedankt dat jullie mijn vervelende lange blog hebben gelezen ik moest even mijn ei kwijt want vind het allemaal zo moeilijk en sloopend! ik kom gwn niet meer aanmezelf toe. ik zal jullie wel op de hoogte houden. gelukkig kan ik hier mijn verhaal kwijt zonder dat mensen meteen vooroordelen trekken. wordt er soms knettergek van.
liefs ons
reacties (0)